Tatile gitmek için zengin doğmanız gerekir

Eskiden insanlar memlekete giderdi, şimdi memlekete gitmek bile dövizle yarışıyor. Hani büyüklerimiz derdi ya, "Denizi gördün mü evladım?" diye… Biz artık sadece Google Earth’ten denize bakıyoruz. Zoom yapınca bir martı sesi geliyor gibi oluyor ama o da sanal martı. Ciyak ciyak, yüreğimizde...

Geçen gün bir aile, çocuklarını Efes Antik Kenti’ne götürmek istemiş. Kapıda 800 TL yazınca, Roma tarihini anlatmak yerine çocuğa "Bak oğlum, işte kapitalizmin taş hali" demişler. Müze kartı alayım desen, onun da ayrı vergi dairesi var sanki. Kendi toprağında, kendi geçmişine QR kodla giriyorsun. Ayıp.

Otellere gelelim… 5 yıldızlı otel fiyatı, 3 asgari maaşa denk geliyor. Ama hizmete bakınca yıldızlar galaksinin öbür ucunda kalıyor. Klimalar var ama sadece "VAR", çalışmaz. Sabah kahvaltısı açık büfe ama domates görmemek için erken kalkmak lazım.

Denize girmeye kalksan, plajlar da özel mülkiyet gibi. “Giriş ücreti” diyorlar. Sanki denizi özel şişeye koyup markalaştırmışlar. Hani suyun başını tutmak derlerdi ya, bunlar bildiğin suyun kıyısını da tutmuşlar.

Tatili olmayan toplum neye benzer bilir misiniz? Sürekli çalışan, ama bir türlü dinlenemeyen; hayalleri televizyonda, hayatı dosyada sıkışmış bir ofis halkına. Biz o halkız. Ucuz uçak bileti gören biri artık "Acaba uçak mı kaçırıldı?" diye şüphe ediyor. İnsan bir hafta güneş görmek istiyor, sistem burnuna güneş kremi bile koklatmıyor.

Zihinsel dinlenemeyen insan da zamanla çözülür. Sabah işe giden, akşam eve dönerken içten içe söner. Ruhumuz tatile çıkamıyor artık. Bedenimiz evde, aklımız Bodrum’da, ama maaş hâlâ elektrik faturasını düşünüyor.

Sonra bize diyorlar ki: "Niye gerginsin?"
Canım kardeşim, ben İstanbul’da boğaza nazır çay içemedim. Üsküdar’dan bakınca karşıyı görebiliyorum ama karşıya geçmeye bütçem yetmiyor.

Kel başa şimşir tarak anlayacağın.Bazılarına hayat güllük, gülistanlık biz dikmeye kumaş alamıyoruz fistanlık..

Uçurum git gide açıldı zengin git gide zengin oluyor, fakir git gide fakir oluyor. Geleceğimizde tarihimizi artık televizyondaki belgesellerden izleteceğiz elektrik parasını ödeyebilirsek.

Ne edelim bizlere de bu yakışır kendi düşenin ağlamaya hakkı yok vesselam..