Sürdürülebilir bir dünya için daha erken ölmeliyiz

10 Mayıs 2025 11:07 Son Güncelleme: 10 Mayıs 2025 11:09

Melih Can Şenol

Yaşamak istiyoruz… Hep daha çok yaşamak.

Polonyalı yönetmen Krzysztof Kieślowski’nin 1980 yılında çektiği Yüzlerle Konuşmak (Gadajace Glowy) adında kısa bir belgesel filmi var. Gözlerini dünyaya yeni açmış bir bebekten yüz yaşındaki bir kadına kadar çeşitli insanlara iki basit soru yöneltiyor: Sen kimsin? Ne istiyorsun? Sorulara en son yanıt veren yüz yaşındaki kadın, “yaşamak, daha çok yaşamak” diye cevap veriyor. İnsanın bu isteğini anlamak bir yönüyle mümkün. Fakat doğa bu talebimiz ve bu yöndeki başarımızdan hiç memnun değil. Tıp ve mühendislik alanındaki ilerlemelerle 1900 yılında 31 yıl olan ortalama ömür, 2018 yılında 72 yıl olarak hesaplandı. Kabaca 100 yılda iki katından fazla bir artış görülüyor. Ve net bir şekilde söyleyebilirim ki doğa bu durumdan rahatsız.

Çevre sorunları her geçen gün büyüyor ve yeni sorunlar ekleniyor. Küresel ısınma, denizlerdeki kirlilik, kuraklık, su kaynaklarının azalması, mikroplastikler, çöp sorunu…

Nokta Gazetesi olarak Kocaeli Üniversitesi akademisyenleriyle sürdürdüğümüz Akademik Bakış adlı röportaj serimizde çevre sorunları önemli bir yer tutuyor. Örneğin atık sorunuyla ilgili Çevre Mühendisliği Bölümünden İsmail Özbay hocayla, Marmara Denizi’ni saran müsilaj konusunda Biyoloji Bölümünden Halim Aytekin Ergül hocayla ve son olarak kuraklık konusunda Jeoloji Mühendisliği Bölümünden Özge Can Ataş hocayla röportajlar gerçekleştirdik. Farklı başlıklarla sürdürülen bu soruşturmaların bir ortak noktası var: Nüfus problemi. Nüfus artıyor, atık miktarları çoğalıyor. Nüfus artıyor, denizlere giren kirletici unsurlar çoğalıyor. Nüfus artıyor, su kaynakları yetmemeye başlıyor. Yani yegâne fiziki dayanağımız olan Dünya, sınırlı bir kaynak olduğunu söylüyor bize. Hal böyleyken, ya gerçekçi nüfus ve çevre politikaları üretip bunları ciddiyetle uygulamalıyız ya da… Evet, daha erken ölmeliyiz.