Doğantepe'nin kalbine gömülen bomba

Doğantepe Mahallesi Muhtarı Mithat Öztürk’ten uzun süredir davet alıyorduk. Nihayet dün Başiskele’ye bağlı Doğantepe’ye gidebildik ve Muhtar Öztürk’ün misafiri olduk.

Ben ve çalışma arkadaşlarım Serhat ile Eren’i kapıda karşılayan Öztürk, bizi ilk olarak muhtarlık binasında ağırladı. Ahşap, oldukça güzel bir muhtarlık binasıydı, bahçesi çok güzeldi.

Sohbetimizden sonra mahalleyi araçla dolaşmaya başladık. Yollar bozuk, yamalı; bazı noktalarda ise demir donatılar açıktaydı. Kaldırımlar ve çukurlar ise cabası... Serindere Kanyonu gibi turistlik bir güzargaha giden yollarda bu basit hizmet aksaklıkları olmamalı...

İlk olarak Osmanlı’dan bugüne ulaşan Çuhane-i Hümayun Su Bendi’ni gezdik. Yaklaşık 6 ay önce restore edilen bu tarihi yapı tüm görkemi ile yol kenarında duruyor. Bu kadar güzel, büyük yatırım yapılmış bir yapının halen ne amaçla kullanılacağı belli değilmiş.

Mahalleli bu alanın bir mesire yerine dönüştürülmesini istiyor. Özellikle gençlerin kötü alışkanlıklara yönelmemesi için bu tür alanların önemi çok büyük. Üstelik Doğantepe’den Başiskele Millet Bahçesi’ne otobüs ulaşımı yokmuş. Bu yüzden su bendinin bulunduğu alan güzel bir nefes alma noktası olarak tasarlanabilir...

Muhtar Öztürk’ün bizleri yönlendirmesiyle mahalleyi tepeden gören mera alanına tırmandık. Başiskele ilçesine bağlı Doğantepe ve Kartepe’ye bağlı Karatepe Mahallesi’ni tepeden gören mera alanının manzarası oldukça iyiydi.

Ancak Öztürk her yıl binlerce kurban atığının bu alana döküldüğünü anlattı. Tepelik bir alanda esen hafif bir rüzgarın yerleşim yerlerine ulaşmaması mümkün değildir. Muhtar Öztürk bu durumun sadece çevre sağlığını değil, halk sağlığını da tehdit ettiğini söyledi. Sinek ve haşere problemi mahalle sakinlerinin en büyük dertlerinden birisiymiş.

Doğantepelileri canından bezdiren bir diğer konu imar düzenlemeleri. Özellikle rekreasyon alanlarında uygulanan yüzde 5 imar hakkı ve parsel bölünme kriterleri, mahalle halkını strese sokuyor. Üç dönüm altı parsellerin bölünememesi, kardeşler arasında arazilerin paylaşılamamasına neden oluyor.

Bence mahallenin en ciddi sorunlardan biri: kimyasal atık tehlikesi. Deprem sonrası yapılan stabilize çalışmalarından sonra oluşan çukur, bir fabrikanın dolgu malzemesi döktüğü alan haline gelmiş. Zamanla bu dolguya kimyasal atıkların da karıştığı tespit edilmiş. Bakanlar Kurulu bu bölgenin bir metre toprakla örtülüp yeşillendirilmesine karar vermiş ama bugüne kadar somut bir adım atılmamış.

Adeta patlamaya hazır bomba gibi duran alan hem çevresel hem de psikolojik bir tehdit durumunda. Muhtar Öztürk’ün de dediği gibi: “Eğer gerçekten risk varsa, o bölgeyi dolduran firmaya bu sorumluluğu yüklemek lazım. İnsanların kafasında soru işareti kalmamalı”

Mahallenin küçük ama yapılması gereken çok önemli işleri de var. Asfalt, kaldırım gibi... Muhtar Öztürk Büyükşehir Belediyesi tarafından kurulan A Takımı’nın başlarda çok güzel çalıştığını, eksiklerini tamamladığını ancak A Takımı’nın Fen İşleri Müdürlüğü’ne bağlanmasından sonra hizmetlerin geriye gittiğini söyledi.

Mahallenin sorunlarını tek tek yerinde anlatan Mithat Öztürk Büyükşehir Belediyesi’ni sadece eleştirmedi. Mahalle adına yaşanan güzel bir gelişmeyi de anlatarak Büyükşehir Belediyesi’ne teşekkür etti.

Yol kenarındaki parsellerde imar hakkının yüzde 5’ten yüzde 10’a çıkarıldığını ve 2 kat izninin sabit tutulduğunu söyleyen Öztürk, bu sayede konteyner dışında yapı yapılabileceğini ifade ederek, bölgenin bu durumdan hoşnut olduğunu anlattı.

Doğantepe doğasıyla, tarihiyle güzel bir mahalle. Ama birçok sorun ile baş başa. Olumlu anlamda potansiyeli olan bu mahalle için somut adımlar atılmalı. Gecikmiş hizmetler yetkililer tarafından öne alınmalı ve mahalle halkının isteklerine bir an önce kulak verilmeli.

Bir dahaki Doğantepe ziyaretimde çözüme kavuşmuş bir Doğantepe görmek en büyük isteğim...

Doğantepe gezimizi Youtube kanalımızdan izleyebilirsiz: