Z kuşağı için savaş nedir?

Deloitte Global'in 14. yılına giren Z kuşağı ve Milenyum Araştırması, 44 ülkeden 23 bin 482 Z kuşağı ve milenyum katılımcısının dünya görüşlerini şekillendiren faktörleri inceledi. Sonuçlar, kariyer tatmini ve nihayetinde mutluluk arayışında kuralları ve eski yapıları reddeden bir profesyonel grubunu ortaya koyuyor.

Ama ben Deloitte Global'in bu çok değerli çalışmasına göz atarken bir de Youtuber TommyNFG'nin "Why War Doesn't Work On Gen Z" başlıklı "Savaş Neden Z Kuşağında Çalışmaz" babındaki videosunu izledim ve çok güzel bir özet yaptı gerçekten en azından Amerikan Z kuşağı için. "10 Z kuşağı kişisini bir odaya toplasalar, 8'i Donald Trump'ı istemez" gibi nokta atışı oklar atıyor. "Bizim adımıza birilerine savaş açıp, o savaşta bulunmamızı istemeleri gerçekten sanrılarla dolu bir kafaları olduğunu gösteriyor" diyor. "Milenyum kuşağına kadar bile insanların bir ev alma ihtimalleri vardı, savaşa gitmişlerdir onlar da ama bizim böyle bir umudumuz yok ve savaş da bizim savaşımız değil" diyor TommmyNFG. İzlemenizi öneririm.

LİDERLİK KAVRAMI DEĞİŞİYOR

Z kuşağı ve milenyaller hırslı. Ancak onlar için başarı, illaki kurumsal merdivenleri tırmanmak anlamına gelmiyor. Hatta birçoğu üst düzey liderlik pozisyonlarına ulaşma konusunda motive değil, bu da gelecek için potansiyel bir liderlik kadrosu sorununa işaret ediyor.

Öğrenme ve gelişim bir öncelik ve işverenlerinden bu fırsatları sağlamalarını bekliyorlar. Bazıları, mesleki veya sanatsal eğitimin sağladığı pratik becerileri edinmek için yüksek öğrenimden vazgeçmiş durumda. Teknoloji iş dünyasını dönüştürdükçe, Z kuşağı ve milenyaller bilgilerini geliştiriyor ve GenAI gibi yeni araçları benimsiyorlar.

Bu nesiller iş hayatından sadece para kazanmak beklentisinde değil. Para kazanmak önemli ama anlamlı bir iş ve refah bulmak da aynı derecede önemli. Bu faktörlerin doğru dengesini arıyorlar.

İşverenlerinden yüksek beklentileri var ve işverenler ile çalışanlar arasındaki sosyal sözleşmenin aşındığı bir dünyada kariyer hedeflerini karşılamak için sık sık iş değiştiriyorlar.

Birçoğu yöneticilerinin ihtiyaçlarını karşılamadığını düşünüyor. Bazıları şirketlerin işyeri stresini ele almak için yeterince çaba göstermediğine inanıyor. Ve çoğu, yaşam maliyetinin baskılarını hissediyor.

Z kuşağı (%57) ve milenyallerin (%56) çoğu, günlük işlerinde çeşitli görevler için GenAI'yi (Üretken Yapay Zeka) kullanıyor: veri analizi, yaratıcı çalışma, içerik oluşturma, proje yönetimi, strateji oluşturma, risk değerlendirmeleri ve daha fazlası. Teknolojiye karşı büyük ölçüde olumlu yaklaşıyorlar; işlerinin kalitesini artırdığını, daha stratejik işlere odaklanmak için zaman kazandırdığını ve iş-yaşam dengelerini iyileştirdiğini belirtiyor.

Ama kimse, hiçbiri savaş istemiyor. Savaş ve askeri bütçelerin saçma yüksekliğini anlamıyorlar. Savaşan eski askerilerin neden evsiz olduğunu anlamıyorlar. Yarın ne olacağına güvenmedikleri için sigorta ve emeklilik istemini bile anlamıyorlar. Emeklilik sistemi zaten Türkiye gibi bazı ülkelerde, hakikaten anlaşılamayacak kadar geleceği garanti etmekten uzak mı uzak bir cep harçlığı paketinden ibaret.

Z kuşağı dünyasında, bildiğimiz anlamdaki "Savaş"ın hiçbir anlamlı karşılığı yok. Ve haklılar.

Bu bulgular, siyasilerin, yöneticilerin iş dünyasının genç nesillerin değişen beklentilerine nasıl uyum sağlayabileceğine dair bir yol haritası oluşturabilir.