Buz üstünde sessizliğe mahkûm bir şehir!

Kocaeli’de spora dair ne konuşulsa, hangi organizasyon yapılsa mutlaka aynı cümleyi duyarız…
-Kocaeli, sporun başkenti-
Gerçekten öyle mi?
Kocaeli Büyükşehir Belediyesi’nin ev sahipliğinde düzenlenen Uluslararası Kocaeli Spor Tarihi Sempozyumu sona erdi.
Futbol var, basketbol var, voleybol var, dağcılık var, bisiklet var, motor sporları var, su sporları var…
Peki ya buz pateni sporları?
YOK!
Hem de koca şehirde iki adet olimpik ölçülerde buz pisti varken...

BU ŞEHİRDE BUZ SPORLARI YOKMUŞ GİBİ DAVRANMAK… NASIL BİR ÇELİŞKİ?

Kocaeli, buz pateninde Türkiye’de iki tesise sahip birkaç şehirden biri.
Şirintepe Buz Pisti Büyükşehir Belediyesi’ne ait, işletmesi İl Spor Müdürlüğü’nde…
Kulüpler var, sporcular var, antrenörler var…

ÜSTELİK…

* Türkiye Buz Pateni Federasyonu Kurucu Başkanı Sayın Fahrettin Kandemir Kocaeli’den!
* Türkiye Buz Pateni Federasyonu Başkanvekili Kocaeli’den!
* Türkiye Buz Pateni Federasyonu’nda yönetim kurulu üyesi Kocaeli Büyükşehir Belediyesi’nde üst düzey yönetici!
* İlçe spor müdürleri bu branşın içinde…
* Bir dönem Türkiye Buz Pateni Federasyonu’nda görev alan Sayın Prof. Dr. Levent Atalı bununla beraber aynı zamanda Kısa Mesafe Sürat Pateni sporcu velisi!
Ama gelin görün ki “Kocaeli Spor Tarihi” adıyla sempozyum düzenleniyor ve 25 yıldır bu şehirde yetişen yüzlerce sporcu, hakem ve antrenör yok sayılıyor!
Bu nasıl bir paradokstur?
Kocaeli’de ilginin yoğun olması sebebiyle ikinci Buz Pateni Sahası Gebze’ye yapıldı….
Ama söz hakkı yok!
Şirintepe Buz Pisti sıradan bir salon değildir.
Türkiye’de Buz Pateni sporunun gelişmesinde öncülük yapmış birçok başarılı sporcu çıkarmış ve çıkarmaya da devam eden bir tesis burası.
Normalde bir şehir böyle tesisleri gururla anlatır, sempozyumlarda örnek gösterir, ulusal organizasyonların merkezine koyar.

AMA KOCAELİ’DE NE OLUYOR?

* Sahibi Belediye,
* Kullanımı İl Spor Müdürlüğü’nde
* Kulüpler kapıda bekliyor
* Sporcuya yer yok
* Sempozyumda adı bile geçmiyor
Böylesine büyük bir potansiyelin bu kadar yok sayılması, spor yönetimi adına akıl tutulmasıdır.

Neden? Çünkü bu branşın sesi çıkmıyor!
Acı gerçek şu:
Kocaeli’nde buz sporları “görünmeyen branş” muamelesi görüyor.
Futbol, güreş, judo, basketbol ve bisiklet alkış toplarken…
Soğuk salonlarda geleceğini inşa eden yüzlerce sporcu duyulmuyor, duyulmak da istenmiyor.
Neden?
Çünkü bu branşın lobisi yok.
Çünkü kolay PR vermiyor.
Çünkü parıltılı fotoğraflar yerine ter, emek ve disiplin istiyor.
Ama bu, görmezden gelinmeyi hak ettiği anlamına gelmez.

SEMPOZYUMUN EN BÜYÜK EKSİKLİĞİ…

O SALONDA GENÇ BİRBUZ PATENİ SPORCUSU OLMALIYDI!

Kağıtspor’un judocusu, güreşçisi, bilek güreşçisi sahneye çıkıyor… Ne güzel… Muhakkak ki her biri çok başarılı sporcu, lafım olamaz, emeklerine haksızlık etmiş olurum.
Peki buz pateni ya da buz sporlarının emekçileri? Onların hakkı yok muydu?
*Türkiye dereceleri alan
* Ulusal kamplara davet edilen
*Avrupa’da yarışan sporcu yok mu?
Tabii ki var. Hem de çok. Ama davet yok!
Bir buz sporcuları yetiştiren antrenör konuşsa ne olurdu?
Milli bir sporcu deneyimini paylaşsa şehir ne kaybederdi?
Aksine spor tarihine yeni ve gerçek bir sayfa eklenirdi.

SPORUN BAŞKENTİYİZ MADEM: HER BRANŞIN HAKKI VERİLMELİ

Bir şehri spor şehri yapan şey sadece popüler branşlar değildir.
Güreşi, futbolu, bisikleti öne çıkarıp diğer branşları görmezden gelmek, şehrin spor mirasına yapılmış en büyük haksızlıktır.
Bugün buz sporları yok sayılır, yarın başka branş aynı kaderi yaşar.
Bir şehir ancak bütün branşlarını sahiplenirse büyür.
Gençlerinin emeğini duyarsa gelişir.
Tesislerini işlevsel kullanırsa geleceğe yürür.

BUZ SPORLARI BU ŞEHRE NE VERDİ?

* Yüzlerce lisanslı sporcu yetiştirdi.
* Ulusal yarışmalarda kürsü yaptı.
* Federasyonda Kocaeli’yi temsil eden yöneticiler yetiştirdi.
* Milli takıma çok sayıda sporcu yollandı.
* Antrenörler Türkiye’nin dört bir yanında görev aldı.
Eee sen bunları görmezden gelirsen, spor tarihindeki sayfayı nasıl dolduracaksın?
Hangi Spor Tarihi!

SON SÖZ: SEMPOZYUM BİTER, SESSİZLİK BİTMEZ

Sempozyum iki gün sürer, biter.
Ama buz pistindeki çocukların hayalleri bitmez.
O soğuk zemin üzerinde kayarken kurdukları umut bitmez.
Bir branşı yok saymakla hiçbir sorun çözülmez, sadece ertelenir.
Eğer Kocaeli gerçekten spor şehri olmak istiyorsa;
*Kendi buz pistine sahip çıkacak,
* Kendi sporcularının sesini duyacak,
* Spor tarihini yazarken buzun üzerindeki izleri silecek değil, koruyacak.

Kısacası gerçek -Spor Şehri- olmak için önce sessiz kalan branşların sesini duymak gerekir!