Taner Sinan Çakırer

Yirmi yıla yakın süredir sivil toplumun içinde, kimi zaman yönetici kimi zaman gönüllü olarak görev aldım. İzmit’te kapısını çaldığım, derdini dinlediğim hane sayısını inanın ben bile hatırlamıyorum. “Biz halkın içindeyiz” diyen nice siyasetçiden çok daha fazla evin kapısını araladım. Bunu böbürlenmek için değil, anlatacaklarımın sahici olduğuna işaret etmek için söylüyorum. Çünkü gördüm ki insanların ihtiyaçları farklıdır: Kimi kapıda aş ister, kimi iş, kimi ise sadece birinin kendisini dinlemesine ihtiyaç duyar. Ama hepsinde ortak bir şey vardır: Gözlerindeki o umut pırıltısı. İşte o pırıltıyı görmek, karşılığı kat kat fazlası olan bir mutluluktur.

Bir çocuğun gözünde masal kahramanı olmak, bir annenin duasına nail olmak, gönüllere dokunmak… Aslında Allah’ın rızasını kazanmanın yolları bu kadar yakınımızdayken, bunları göremeyenlere şaşırmamak elde değil. Çünkü iyilik için önce niyet gerekir. İmkân cebinde olsa bile, Allah nasip etmediyse veremezsin; o yardımı ulaştıracak vesileleri bile bulamazsın.

Ama şükür ki bu şehirde iyiliği kendine yol edinmiş kahramanlar var. Mesela İzmit’in öz evladı Metehan Küpçü… Dördüncü yılını dolduran Umuttepe’deki Alperen Aşevi’nde her gün çeşit çeşit yemek ikram ediyor. Orası yalnızca bir aşevi değil; gönüllerin buluşma noktası. Metehan kardeşimiz, sadece yemek dağıtmıyor; çaresizlere moral, gariplere güven, gönüllere umut dağıtıyor. “Gariban babası” diyorum çünkü gerçekten öyle; onu tanıyan herkes bu ifadeyi hak ettiğini bilir.

BABAM

Tam tamına 47 yaşına girmiş ama çocukluk evresindeki ‘’Baba’’ kavramıyla hesaplaşmasını iç dünyasında bitirememiş bir adamın sözcüklerini okuyorsunuz. Hem dertleşeceğim hem özlemlerimi aktaracağım bir yazı olacak ve tarihin tozlu raflarında yerini alacak.

İki elin parmaklarından fazla kardeşle büyümüş ve en büyüklerinden olan bir adamdı benim BABAM. Yıllarca Hollanda, Belçika, Almanya’da çalışmış. Ben Hollanda’da dünyaya geldikten kısa bir süre sonra dönüş yapıp yine Türkiye’de emekli olana kadar esnaflık ve işçilik yapmış namazında niyazında bir adam. Emekçi yani..

Halk dilinde sıklıkla kullanılan ‘’Misalin Günahı Olmaz’’ cümlesi ile başlamak istiyorum.

1. Misal: Hayatı yeşil siyah. Her maça gider. Kombine alır, sezonluk formalarını alır, çocukları ile maçlara gelir, tezahürat yapar ( çekirdek çitlemez ). Üye aidatını yatırır. Kongreleri talip eder. Maç biter ama onun için bitmez. Yorumlar yapılır, galipsek eğlencesini, mağlup isek hüznünü yaşar.

2. Misal: Tersodur ama deplasman bile kaçırmaz, maç gününü sabırsızlıkla bekler, belediye otobüsü ile maçına gelir. Avazı çıktığı kadar tezahürat yapar. Tribünde kardeştir ekmeğini paylaşır ve takımına asla sırt çevirmez.

2021-2022, 2022-2023 sezonlarında şeref duyarak yaptığım Kocaelispor Tesis Müdürlüğü görevim süresince çok güzel dostluklar ve anılar biriktirme fırsatım oldu. Hüzün ve sevinç gözyaşlarımızın birbirine karıştığı duygu dolu günler. İki yılda iki şampiyonluk ve bir küme düşme yaşadım ve siz de hak verirsiniz ki bunlar zirvede duygular.

Brunga tesisleri bilindiği gibi Körfez Belediyesinin bünyesinde olan, sahilde konumlanmış muhteşem bir yer. İçinde Futbolcu ve teknik ekibin kalabildikleri otel kısmı, dinlenme ve sosyal alanların olduğu, sağlık hizmetlerinin verildiği bölümün içinde yer aldığı bir spor tesisi.

Şimdi gelelim Brunga’nın güllerine..

Toplumumuzda, sıradan insanların olağanüstü çabalarıyla şekillenen birçok hikâye var. Bu hikâyelerin başkahramanları da, gönüllülük esasıyla hareket eden Dernek Başkanları ve Yöneticileridir. Onlar, toplumun derinliklerinde var olan sorunları görmekle kalmayıp, bu sorunları çözmek için cesurca adım atan insanlardır.

Gönüllülük, sadece zaman ve emek harcamakla kalmaz, aynı zamanda bir vizyon ve tutku gerektirir. Her bir dernek başkanı veya yönetici, kendi hikâyesini yazan bir yazar gibi, toplumu daha iyi bir yer haline getirmek için kendi yolunu çizer. Bu yollar bazen engellerle doludur, bazen umutsuzlukla sınav verir, ancak bu liderlerin ortak özellikleri, kararlılık ve inançlarıdır.

Örneğin, Hüseyin Mutlu hikâyesi, kırsal bir mahallede gençlerin spor ile buluşmaları, kötü alışkanlıklardan uzak durmaları için sanayide çalışarak, arabasını satarak günlerini spora ve gençliğe adadı.