Sevim Emre Gencebay

Ne güzel söylemiş üstad Necip Fazıl "Yeryüzü dediğin bir koca mabed, geldik bu mabede maksat ibadet, Üç günlük dünya için gayret üstüne gayret, Ebedi bir hayat için gayret yok hayret, Ezanlar ederken secdeye davet, Hep yarın diyorsun; O yarın belki Kıyamet..."

Bismillahirrahmanirrahim diyerek gelin cumanın aydınlığında gönüllerimizi yıkayalım.

Cumalar inananları dua ile buluşturur Affetmek, bağışlamak, sevgiyle sarılmak için merhametimizi sınayan huzur veren rahmet dolu gündür cuma.

Toplum nedir ve toplumu kimler oluşturur? Tabii ki bireyler. Birbirinden görünüşleriyle, fikirleriyle, davranışlarıyla farklı bireyler... Birbirimize benzemek zorunda değiliz, birbirimizi sevmek ya da anlamak zorunda da değiliz ama birlikte yaşamak için birbirimize saygı duymak zorundayız.

Bu medeni hatta insan olmayı gerektiren bir durumdur. Günümüzde sadece görüntüsü bizden farklı ve bize benzemiyor diye insanları yargılayan ya da acıyarak bakan o kadar çok insan var ki! Yargılananların çoğunu da maalesef engelliler oluşturuyor.

Fakat asıl engelli onlar mı gerçekten? Allah'ın yarattığı varlığı, engelli bir tarafı var diye yargılayan ve asıl engelleri koyan toplum değil mi? Zaten asıl onlara engeller koyan zihniyetler engelli bana göre... Onlar sadece herkes gibi yaşamak istiyorlar ve buna da hakları var.

İnsan olarak bedenimizle dünyada, Ruhumuzla ahirette olacağımızı düşünerek yaşamalıyız.

Çünkü manevi hayat kazandığımız her değerden önce gelir.

Bu hayatı seçenler Allah yolunda Allah için savaşırlar.

Kendi duygularımızla özgür kalabilirsek özgürce düşünüp huzurun, sevginin, yaşamın anlamının ne olduğunu anlayabilir içimizde daha derin hissedebiliriz.

Kalplerimizde iyilik sevgi biriktirelim. Allah rızası için yaptığımız hiçbir şeyin karşılığını beklemeyelim.

Karşılığının yaradanda olduğuna inanalım, iyi düşünelim iyi gözle baktığımız her şeyi güzel görürüz.

Karabasan çöktü sanki insanlığın üstüne, hayat aslında çok acımasız iyiler sessiz çığlıklar atarken kötülerin acımasızlığı dünyayı darmadağın ediyor.

Ömür aslında bir an bir nefes daha ne kadar misafiriz bu yalan dünyada bunu bilmiyoruz hiç beklemediğimiz bir anda ansızın elimizden kayıp gidiyor.

Her başlangıcın bir sonu olduğu gibi bir gün hatalarımızı, yanlışlarımızı pişmanlıklarımızı düzeltecek zamanı bulamayabiliriz

Dünya mı suçlu, bizler mi günahkarız?

Olanlardan yaşananlardan aslında insanlık sorumlu bilerek, bilmeyerek belki de çok ah alanlar, açılan kanayan yaralar var rabbim affetsin.

Güzel bir söz döküldü dilimden; Merhameti olmayanın dört tarafı ibadet olsa ne çıkar.

Duanın en faziletlisi yaradana

hamdetmek, nasip olana şükretmektir.

Yaşam bir sınav aslında yeryüzünde rızkı yaradana ait olmayan hiçbir şey yoktur.

Dilimde rahmet dualarım, gözümde günahsız katledilen insanların acılarıyla akan gözyaşlarım ve sessiz attığım çığlıklarım çaresizce insanlığa seslenişim.

Ey insan oğlu nedir bu acımasızlık bu öfke Allahın verdiği cana kıymak neden?

Dünyada her canlıya yetecek yer var ama bunu anlamak istemeyenler acımasız olanlar var.

Sevgi yok oluyor ne sabrımız ne şükrümüz var, hoş görümüz yok önyargımız öfkemiz çok .Bencil olduk acımasız olduk sevmeyi sevmez olduk.

Dünyanın çilesi kahrı bizi yorsada yaradana sığınıp şükürlü olmalıyız.Üç günlük dünyada huzur veren olmalı insanca yaşamalıyız.

İnsanları karalamak çok kolay iftira atanlar dikkat edin başkalarını karalarken kendi üstünüzü çizmeyin.

Her gün bir kadın cinayeti, çocuk tecavüzü, haberiyle uyanıyoruz çiçekler solduruluyor dallarından koparılıyor.

Yüreklerimiz yanıyor acı içinde sessiz çığlıklar atıyoruz ama feryadımız, çığlıklarımız boğazımızda düğümleniyor. İsyan ediyoruz nedenleri niçinleri vicdanlarımızda sorguluyoruz. Elimiz kolumuz bağlı çaresizliklerin içinde boğuluyoruz.

Kadını çocuğu öldüren bu canilerin pis nefesleriyle dünyayı kirletmesine sessiz mi kalacağız? Bu katilleri hapiste besleyip sonra aftan yararlandırıp yarım kalan işlerini tamamlamaları için serbest kalmalarına göz mü yumacağız?

Cevap arıyorum kendimce. Sizce sukut, sessizlik nedir? Bana sorarsanız sessizlik yüce rabbimin sesidir derim. Çünkü o sessiz çığlığı imanlı olanlar inananlar seçilmiş olanlar duyar. Sessizliğin anlamı nedir derseniz; sessizlik kendine hakim olmak, cesaret, metanet, sabır, onur, gurur, ve saygı demektir. Yaşamın gerçeğini anlamak istiyorsanız; gerçek yolunda hak katında yükselmek amacınız olmuşsa şu öğütleri hiç unutmayın ve canınız pahasına koruyun "Tüm canlılara vicdanlı merhametli şefkatli davranın. Ayrımcılık yapmayın, nefret tohumları değil sevgi tohumları ekin, adaletli olun başkasının acısı sizinde yüreğinizi sızlatsın, insanlık değerlerini unutmayın yüreğinizin sesiyle karar verin. En önemlisi de fakir olun ama şerefsiz olmayın. Hz Mevlana ne güzel söylemiş; Şu içinde bulunduğun ömrü fırsat bil ve onunla meşgul ol, ne geçmişe üzül nede gelecekten kork, ey can kimseyi kırma sözden ağırı yoktur. Beden her yükü kaldırır ama gönül her sözü kaldıramaz.. Edepli edebinden susar Edepsizde ben susturdum zanneder. Unutmaki nefret ve kinin arkası pişmanlıktır. Ve her canlıya ölüm vardır. insan ölür ama ölmeyen insanlıktır " Bende diyorum ki; Ne mutlu İnsan doğup insan kalabilene. Cevap arıyorum kendimce. Sizce sukut, sessizlik nedir? Bana sorarsanız sessizlik yüce rabbimin sesidir derim. Çünkü o sessiz çığlığı imanlı olanlar inananlar seçilmiş olanlar duyar. Sessizliğin anlamı nedir derseniz; sessizlik kendine hakim olmak, cesaret, metanet, sabır, onur, gurur, ve saygı demektir. Yaşamın gerçeğini anlamak istiyorsanız; gerçek yolunda hak katında yükselmek amacınız olmuşsa şu öğütleri hiç unutmayın ve canınız pahasına koruyun "Tüm canlılara vicdanlı merhametli şefkatli davranın. Ayrımcılık yapmayın, nefret tohumları değil sevgi tohumları ekin, adaletli olun başkasının acısı sizinde yüreğinizi sızlatsın, insanlık değerlerini unutmayın yüreğinizin sesiyle karar verin. En önemlisi de fakir olun ama şerefsiz olmayın. Hz Mevlana ne güzel söylemiş; Şu içinde bulunduğun ömrü fırsat bil ve onunla meşgul ol, ne geçmişe üzül nede gelecekten kork, ey can kimseyi kırma sözden ağırı yoktur. Beden her yükü kaldırır ama gönül her sözü kaldıramaz.. Edepli edebinden susar Edepsizde ben susturdum zanneder. Unutmaki nefret ve kinin arkası pişmanlıktır. Ve her canlıya ölüm vardır. insan ölür ama ölmeyen insanlıktır " Bende diyorum ki; Ne mutlu İnsan doğup insan kalabilene.

Hayatlarımız bazen aydınlık bazen karanlık, bazen mutlu bazen hüzünlü, Ama her şeye rağmen şükredeceklerimiz o kadar çok ki, sağlıkla nefes alıyorsak yaşama küsmeyelim kalp gözümüzle bakalım dünyaya açılan penceremizi karartmayalım ruhumuzu, bedenimizi, aklımızı, vicdanımızı terbiye edelim. En güzel meziyet ahlaktır, edeptir, islamın özünde de bu yatar. Ahlakı güzel olan iyi bir müslüman erdemli bir insandır. Çünkü islam güzel ahlaktır. Bir insanın sevgisini, saygısını, merhametini, kaybetmesi onu yalnızlığa iter insanlığını kaybettirir..işte o zaman gerçek yok oluşu başlar. Ben diyorumki; herseyimizi kaybedelim ama sevgimizi kaybetmeyelim..inancımız asla yok olmasın bir insanı insan yapan en yüce değerler imanı ve inancıdır..Bir güzel güne daha uyandık şükürler olsun " Ne demiş; Hz Mevlana Sevgi şifadır, Sevgi güçtür, Sevgi değişimin mührüdür....

Allah affedicidir. Yeterki insan oğlu affedilmeyi istesin tövbe etsin. Tövbe kapıları hiç kapanmaz Rabbimin merhameti sonsuzdur. Bağışlayan esirgeyendir hüküm ve hikmet sahibidir. Allah için yaptığımız her şey bizi güçlendirir.. şükretmek duanın en faziletlisidir. Yaradan kullarına zulm etmez yeter ki bizler haddimizi bilelim. Ne yaparsak yapalım İyiliğide kötülüğüde kendimiz için yapıyoruz her kişi kendinden kendi nefsinden sorumludur. Görüntümüzle değil ruhumuzla insanız içimizde yanan sevgi ateşini söndürmeyelim kin, nefret insanları hiçbir yere ulaştırmaz bilgisizlik cehalet sevgisizliğe bencilliğe götürür imanımız inancımız güçlü olsun takdir yaradanındır. Sevdiğimiz kadar mutlu, merhametimiz kadar saygın, ürettiğimiz kadar onurlu paylaştığımız kadar insanız bunları bilerek yaşayalım ki umuda açılan kapılarımız kapanmasın. Ne demiş Hz.Mevlana "Hayatın imtihanı kağıt kalemle olmaz Kul kul ile sınanır ".

Allah'ım, sağlığımız, huzurumuz,, ilkelerimiz, insana ve tüm canlılara olan sevgimiz saygımız, edebimiz, ahlakımız, sahip olduğumuz en büyük en kutsal değerlerdir..

Yaşamın her anını umutla yaşayıp bir an bile umutsuz olmayalım.

Dargınlıklarımız geçici dostluklarımız kalıcı olsun.. İyi düşünen, sevgiyle bakan vicdanının sesini duyan insan haklarına saygılı şükretmeyi bilen kullarından olmayı nasip et bizlere.

Hakikat nedir? Hakikat bilgidir Allah ile kul arasındaki muhabbettir.

İlahi adaletin sırrına ermektir. Zenginliğin mal mülk çokluğunda değil, gönül tokluğunda olduğunu anlamak. Olgun ruhlu olmaktır..biz kulların erişeceği en yüce makamdır. Hakikat var oluştur..çünkü ölüm diye bir gerçek var bir gün herşeyi yok edecek. Doğru insan olmayı başaralım. Bir Kızıl derili ata sözün de der ki; Bildiklerini anlat ama akıl vermeye kalkma, Anlatılanları iyi dinle, ama hepsini doğru sanma..sessiz kalmak bir şey bilmediğin anlamına gelmez,çok konuşmakta çok şey bildiğini göstermez; herkesi kendine eşit gör ; her kim olursa olsun bir insanı küçümsemek akılsızlık, çok büyükte görmek korkaklıktır. Cesaretin akıldan gelirse cesaret, bilgisizlikten gelirse cehalettir. Bende diyorum ki; geçici hayatımız da Kötülüğün karşısına iyiliği koyalım..İyi niyet iyi ahlaktır, vicdandır, merhamettir en önemlisi Edeptir.

Bir Hadis'i şerifte; İnsanların en hayırlısı, İnsanlara en faydalı olandır diyor..

İnsan doğup insan kalmak hangi dinden olursak olalım dil, din, cins, ırk ayırmadan önce iyi insan olalım.. Ama zor şeydir insan olabilmek Dürüstlük ister, samimiyet ister, güzellik ister, Alçak gönüllülük ister, vicdan ister, kısacası iyilik fedakar olmaktır. Karşılık beklemeden merhametini sevgini vermektir.. İyilik dilde dua, gönülde huzurdur.. İyilik adaletli olmak, harama el sürmemek gönül kırmamaktır.. iyilik yoksula yardım etmek, zalime karşı durabilmek duymadığı duaya amin diyebilmektir.. Aslında bir hiç olduğunun bilincine varıp, bir bütünün parçası olduğunu idrak edebilmektir çünkü varılabilecek en yüce makam Hiç'lik mertebesidir. Erişebilene ne mutlu. Hayat bir masal bir varmış bir yokmuş.. Bu dünyaya fazla bağlanmayalım. Kötülüklerden el çekelim iyiliklere el uzatalım çünkü., iyinin şansı kötüden bir fazladır. Hayatta gerçekleri savunalım Adaletli olalım...

Rabbimin sevgisi gönlümüzde, bereketi üzerimize olsun yüzlerimizden tebessüm eksilmesin. Elhamdulillah diyen bir müslümanım rızkı azalmaz Bismillah diyerek başladığımız hiçbir işimiz yarım kalmaz. Yaradan hikmetiyle bir kapıyı kapatırsa diğeriyle açar yeter ki inancımız eksilmesin isyan etmeyelim.. kalplerimize kin nefret sevgisizlik uğramasın. Dua ne güzeldir yaradana açılan ellerimiz ondan rahmet bekleyen yüreğimiz ve onun adını andığımız manevi hazla yüreğimizden gelen ne ulvi bir duygudur.. Ettiğimiz her dua tüm iyi niyetli insanları da içinde barındırır saf tertemiz bir yürekten gelen duanın içinde yer almak ne güzeldir.. Ben dualarıma aldım sizleri sizlerde amin diyerek katılın dualarıma...

Bismillahirrahmanirrahim; Ey benim bağışlaması bol rabbim; sen kullarını hep korur hep gözetirsin. Senden kötülük gelmez kötü olan nefsine hakim olamayan hırsına yenilen, şükretmesini bilmeyen bazı kullarındır. Bizlere dara düştüğümüzde sabır sabredince şükür, şükredince rahmet, rahmete dalınca ihsan eyleyip gönlümüzden geçenleri ver. Ömrümüz sıhhatli, gecelerimiz aydınlık, yollarımız açık imanımız yüce olsun. Yar ve yardımcımız ol. İnsanı ayakta tutan benlik zannı değil, Hiçlik bilincidir. Ne mutlu bedenini arındırıp, nefsine yenilmeyip Hiçlik makamına erişebilene. Unutmayalım bu makam bizlere ahiretimizi kazandır. Benlikten sıyrılıp Allah için mütevazi olalım Ben değil biz olmayı benimsersek Hiç oluruz. Yaşamın bir yasası varsa oda iman etmektir İmandan ayrılmayalım. İnanç eşittir irade irade eşittir kuvvet. İmanlı olan güçlüdür. Gücünü yaradandan alır.

Dualara cevap veren yüce Allahım; sana sonsuz hamdüsenalar olsun..

Sevmek ve sevilmek her canlıya yaşam hakkı tanımak ne güzel bir duygudur..

İnsan haklarına ve rabbimin can verdiği her zerreye saygılı olan yüce rabbimi içinde hissedendir.

Evrende en büyük ziyan sorgulama yeteneğini yitirmiş bir beyindir demiş Albert Einstein harika bir söz söylemiş üstad . Ne kadar çok boş beyinli zavallılar var çevremizde İnsanım diyen ama insanlıktan nasibini almamış zavallılar. Ben bu insancıklara Hz.Mevlananın bir sözünü hatırlatmak istiyorum. "Kusur bulmak için bakma birine bulmak için bakarsan bulursun. Kusuru örtmeyi marifet edin kendine işte o zaman kusursuz olursun Sevgiyle bakmayı öğrenelim inanın kötülükle beslenenler bir gün kendi kötülüklerinde boğulurlar. Düşmez kalkmaz bir Allah sözü ne güzel ne anlamlıdır, Bu günümüzü değil yarınlarımızı ne oldum değil ne olacağımızı düşündürür tepeden bakmak kibir ne kötüdür islama ve insanlığa göre büyüklük sadece yaradana mahsustur. Kula ise alçak gönüllülük yakışır. Hoş gör hor görme Peygamberimiz s.a.v şöyle buyurdu. Kalbinde zerre kadar kibir olan bir kimse Cennete giremez bu sözler bize hakikati insanlığı anlatır iman eden her kul yaşama sevgi penceresinden bakmanın önemini anlamalı toprak bize çok şeyi anlatır anlamak istersek çünkü o gün hepimizi bağına basacaktır. Allahın huzurunda herkesin eşit olduğunu iyi bir kul olmaktan daha önemli hiç bir mertebenin olmadığını anlamalıyız. Hep ben diyen bir insan hiç bir zaman biz olamaz

Yaradanı anarak, ona sığınarak yüreklerimizde yaşamın anlamını insan olmanın erdemini daha çok hissedeceğimiz günahlarımızı,sevaplarımızı rabbimizle paylaşacağımız bir güne uyanmaktır cuma .. Cumalar bizi dua ile buluşturur. Affetmek bağışlamak sevgiyle sarılmak için vicdanımızı hatırlatan merhametimizi sınayan rahmet dolu gündür Cuma.. içi dışı bir olalım dualarda buluşalım.. Dualar rabbimize seslenişimizdir, şükürlerimizi çoğaltan vicdanlarımıza huzur yükleyen ulvi bir duygudur aç gözlülük bencillik insan nefsinin ayıbıdır.. karekteri zengin olanın Tercihi sadeliktir sözü ne kadar anlamlıdır.. Ne mutlu sessizce edilen bir duanın içinde olanlara ... Benim cumadan dileğim; Kararan kalplere nur,hırstan kör olmuş gözlere ışık duymayan kulaklara ses, Basiretsiz akıllara idrak, Kötülükle kirlenmiş vicdanlara merhamet ve en önemlisi Adalet adaletli olalım . Ne demiş Hz.Mevlana Adalet mazlumu koruyamıyorsa o adalet değil işkencedir. Evet, adalet her canlı için eşit olmalıdır. Adaletin olmadığı bir dünya cehennemden farksızdır.

Sevgili dostlar ve sevmeyi bilenler; Kötü yapılan magazinin insanın ruhunda nasıl yaralar açabildiğini düşünün. Bu yazımda sizlere mutsuzluklarla beslenen karşısındakinin mutluluğuyla mutsuz olan ruhlardan söz etmek istiyorum. Kötülükle beslenen ruhlar, bir gün kendi zehirlerinde boğulmaya mahkumdurlar. Bilmezler, bilemezler; herkes fani bu dünyada. Ne şan, ne şöhret, ne para, kime kalmış ki bizlere kalsın? Ne demişler; Mal sahibi, mülk sahibi, hani bunun ilk sahibi... Mal da yalan, mülk de yalan, al biraz da sen oyalan... Bu fanilikte, hırslar, bencillikler, kıskançlıklar, tüm duyguları iflas ettiren kinler o kadar anlamsız ki! İnsan olmanın hakkını veremeyen, arkasına baktığı zaman göreceği hiç birşeyi olmayan, gözleri kör olmuş zavallılar öyle çok ki! Etrafımız insanı insan yapan yüce duyguları ve gerçek aşkı hiç tatmayan, başkalarının mutsuzluğuyla beslenen ruhlarla dolu! Ama her seye rağmen hayat bir o kadar güzel ki! Sevgi... Evet, tek bir kelime ama ifade ettiği mana o kadar güçlü ve kutsal ki, herkes bu duyguyu yaşayabilecek yetenekte olamıyor işte. Yüreği gerçek sevgiyle dolu olan her insan karşılık beklemeden sever ve sadece sever. Onun için önemli olan tek şey sevgidir. Herkesi, her şeyi sever ve bir gün ölünce de, içindeki huzur yüzünden yattığı toprağı da sever. Onun icinde yattığı toprak bile, kulun sevgisinden beslenir ve üzerinde çiçekler açar. Nedense başarıyı alkışlamak coğu kisiye zor gelir. Ama karalamak o kadar kolaydır ki! Kötü ruhların da en iyi yaptıkları şeydir karalamak... Orhan Bey'in de söylediği gibi; Sevgiyle bakarsan yaralanırsın, Hakkını ararsan karalanırsın, Doğruyu ispatla paralanırsın... Neyi gücendirdik ki doğrudan başka? Yaradanın yarattığını beğenmeyen, kendi kusurlarına bakmadan kusur arayan, bilerek karşısındakini yaralayan, bu yetmezmiş gibi bir de acımasızca insanların yarasına tuz basanlar, ellerindeki çok güçlü bir silah olan kalemlerini yanlış sebepler ve amaçlarla kullandıklarında, gün gelecek en yakın dostları tarafından vurulacaklar; yalnız bırakılarak... Çünkü bu dünyada insana verilen en büyük ceza, yapayalnız ölmektir... Bu ruhların etrafında kendi ailesi bile barınamaz... Bu yüzden mümkün olduğu kadar, cam kırıklarının ve iyilerin üzerine basmadan, onları lekelemeden işimizi en doğru sekilde yapmamız ve dürüst bir hayat yaşamamız gerekiyor. Cam kırığı temizlenir ama can kırığı temizlenmez... Kısaca, ömür denilen şu kısacık yolda arkamıza baktığımız zaman, geride güzel anılar, seven yürekler, kirlenmemiş bir mazi, kırılmamış kalpler, omuzlarımıza hırs ve bencillikle yüklenmemiş kul hakları bırakmadıysak; ne mutlu hepimize!!! İnsan kul olduğunu, bir fani olduğunu hiç bir zaman unutmamalı. Çünkü aslında ne olursan ol, bir gün, "HİÇ"sin...

Dünya sanki can çekişiyor.. Dünya mı suçlu ? Bizler mi günahkarız?

Aslında bu yaşananlar, bu acımasızlık, bu hırs bu olanlardan tabiki insanlık sorumlu..

Bilerek bilmeyerek belki de çok ah alıyoruz rabbim affetsin.

Nedenleri niçinleri sorgulamayalım hayırlar dileyerek güne başlayalım. Karamsarlığa düşmeyelim..

Allah'ım sen inanan kullarını korursun .. Cennetin de Cehenneminde sınavı bu dünyada..

Anahtarıda bizlerde hangi kapıyı açacağımızı biz seçeriz..