Sevim Emre Gencebay

Toplum nedir ve toplumu kimler oluşturur? Tabii ki bireyler. Birbirinden görünüşleriyle, fikirleriyle, davranışlarıyla farklı bireyler... Birbirimize benzemek zorunda değiliz, birbirimizi sevmek ya da anlamak zorunda da değiliz ama birlikte yaşamak için birbirimize saygı duymak zorundayız. Bu medeni hatta insan olmayı gerektiren bir durumdur. Günümüzde sadece görüntüsü bizden farklı ve bize benzemiyor diye insanları yargılayan ya da acıyarak bakan o kadar çok insan var ki! Yargılananların çoğunu da maalesef engelliler oluşturuyor. Fakat asıl engelli onlar mı gerçekten? Allah'ın yarattığı varlığı, engelli bir tarafı var diye yargılayan ve asıl engelleri koyan toplum değil mi? Zaten asıl onlara engeller koyan zihniyetler engelli bana göre... Onlar sadece herkes gibi yaşamak istiyorlar ve buna da hakları var. Etrafında engelli komşu ya da arkadaş istemeyen, mahallede onları dışlayan, psikolojisi bozulur diye çocuklarının engelli çocuklarla oyun oynamasını engelleyen, hatta sınıfta alay edip hor gören, küçük düşürülmesine sebep olan, işe almayan, onlara aşılmaz kaldırımlar, ulaşılmaz yollar, binilemeyen otobüsler sunan, bu yüzden dışarı çıkmalarını engelleyen, normal bir hayat yaşamalarını engelleyen bizim içinde yaşadığımız toplum değil mi? Demek ki asıl engel bedende değil zihniyettedir. Engel olacağımıza destek olalım. Önlerine engeller koyacağımıza yollarını açalım. Acıyarak değil, sevgiyle saygıyla yaklaşalım. Çünkü engelli kardeşlerimiz de bu toplumun bir parçası, ailemizin bir bireyidir. Onlar biraz destekle kimselere ihtiyacı olmadan, bu hayatla kolayca başa çıkabilir, yeter ki gönlümüz engelli olmasın. Sonuçta engelli doğmamış olabiliriz ama bir gün bizim de engelli olmayacağımızın bir garantisi asla yok!

Sağlığımız için hayatımız için bizi biz yapan değerlerimiz için umuda olan inancımızı kaybetmeden, her an şükredelim. Şükür bize bizi öğretir yaradanı hatırlatır. Aslında şükretmemiz için öyle çok sebeplerimiz var ki; binlerce kez şükredelim.

Şükredelim ki zorluklarımız kolay, uzaklıklarımız yakın olsun. Dualarımız yaradana ulaşsın. Yüce rabbim; şükürümle, sabrımla, açtığım avuçlarımla sana sesleniyorum bizlere İyilikler güzellikler nasib et.

Yarattığın her canlının yaşamaya hakkı var unutmayalım can yakanın canı yanar ilahi adalet er yada geç tecelli eder.

Cennette cehennemde bu dünyada! Cehennemin merhametin, sevginin olmadığı kalplerde olduğunu yaşadıkça görüyoruz... Aslında kalbimizle ahirette, bedenimizle dünyada olduğumuzu düşünerek yaşamalıyız.

Güzel ahlak hayırlı bir yoldaş, akıl hayırlı bir arkadaş, edep ise hayırlı bir mirastır demiş H.Z.Ali...

Evet edep ahlakın zirve noktasıdır.

Bak ne diyor Kuranı kerim de; Kalpler ancak Allah'ın adını zikretmekle huzur bulur. geçmişimiz için Estağfirullah. bu günümüz için Elhamdülillah, yarınlarımız için İnşallah diyelim..

Rabbimize yakın olalım.. Allah'ı inkar eden kafirdir. Ey insan oğlu her şeyin farkındasın günahın da sevabın da ama yine de insanlığınla savaşır durursun ne mutlu karıncayı bile incitmeyene vicdanlı olana, verecek hesabı olmayana.. Gerçeğimiz toprak ne olursak olalım kaybolup gideceğimiz yer orası ..hayallere dalmak yerine toprağa bakarsak gerçeği görürüz...İnsanca edeple yaşayalım geride hoş bir seda kalsın... Ne güzel söylemiş; Hz Mevlana "Aklım kalbime iman nedir? diye sordu.. Kalbim ise aklımın kulağına eğilerek İman edeptir dedi.." Bende diyorum ki ; iman yürekten olursa, merhamet dostluk zor günlerde hissedilirse güzel"

Kadına şiddet! Şiddet gören şiddet uygular, kinle büyüyen kindar olur! Bence öfkeyi kirlenmiş, kaybolmuş ruhlar taşır yani iradesini kontrol edemeyen kişiler öfke kullanır ve acımasızdır. Gün geçmiyor ki basında kadına yapılan işkence, şiddet, zorla tecavüz ve cinayet haberleri kanımızı dondurmasın!

Karnındaki bebeğe rağmen kadınlar canice katlediliyor, bu nasıl bir zalimliktir!! Karşısındakini ezerek zorla sahip olmak isteyen kişi insan olabilir mi? Ne büyük utanç ne büyük iradesizliktir bu.

Acizi ezmek gücünü belki de hayata olan öfkesini aciz bir insandan çıkarmak, onun bir kadın olduğunu, kendisini dünyaya getirenin de bir anne olduğunu düşünemeyecek kadar insanlığını kaybetmek, tecavüz etmek ve öldürmek nasıl bir adalettir.

Güneşin doğuşuna toprağın bereketine selam olsun. Sağlığımız için hayatımız için bizi biz yapan değerlerimiz için umuda olan inancımızı kaybetmeden Her an şükredelim şükür bize bizi öğretir yaradanı hatırlatır aslında şükretmemiz için öyle çok sebeplerimiz var ki; binlerce kez şükredelim şükredelim ki zorlarımız kolay uzaklarımız yakın olsun dualarımız yaradana ulaşsın..

Yüce rabbim; şükrümle, sabrımla, açtığım avuçlarımla sana sesleniyorum bizlere İyilikler güzellikler nasip et yarattığın her canlının yaşamaya hakkı var unutmayalım can yakanın canı yanar ilahi adalet er yada geç tecelli eder. Şehitlerimize, ölmüşlerimize rahmet diliyorum.

İnsanlıklarını da kaybetmişlerdir.. Acımasız, vicdansız insanlar gittikçe çoğalıyor. İslam'ı bilenler şunu anlamalılar Müslüman Müslümanın düşmanı olamaz.

Müslüman komşusu açsa bir lokma ekmeğini onunla paylaşandır. Bakın Kuran'da ne diyor; "Amellerin en faziletlisi mümin kulun çıplaksa giydirmek, açsa doyurmak, ihtiyacı varsa onu karşılamak ve sevindirmektir."

Dinimiz İslam iyi olmayı, cömert olmayı, insan olmayı şart koşuyor. Ne kadar zengin olursa olsun Allah'tan başkasına ihtiyaç duyan herkes fakirdir. Bunu unutmayalım. Bir başkasının göz yaşlarını akıtan huzuru bulamaz ilahi adalet er yada geç tecelli eder.. Alma mazlumun ahını çıkar aheste aheste.

Daha adil daha huzurlu bir dünya için vicdan diyorum merhamet diyorum edep diyorum.

Adaleti en yüce Allahım, sen iyiye, doğruya, güzele yönlendirilsin yüreklerimizdeki karanlığı sana sığınarak senin nurunla aydınlatabiliriz.

Ömür denen yaşam yolunda kayıplar yaşayabiliriz sen hepsinin acısını yokluğunu dindirecek metaneti, sabrı verirsin Kainatı yaratan ibadet edilen en yüce makam sensin Allahım; sana inanmak sana kul olmak iman etmektir.

Bu yaşadıklarımız, başımıza gelenler doğanın isyanı mı? Yaradanın kendisini hatırlatması mı?

Peygamberimiz bir duasında, Allah'ım yaradılışımı güzelleştir der, önce iç dünyamıza bakalım.

Kalbimiz imana, gönlümüz İslam'a, dilimiz Kur'an'a, kulağımız ezana açık mı? İyi bir insan mıyız?

İnsana yakışan en güzel en yüce meziyet iyilik ve doğruluktur. Unutmamamız gereken bir gerçek var o da Allaha koştuğumuz ve ona teslim olduğumuzdur.

Yaşadığımız sürede nefes almamız kadar önemli olan ne yaptığımızdır.

Ne verirsek onu alırız. Hayat aslında ayna gibidir.

Ne mutlu, beddua değil dua eden vicdana ve dile sahip olanlara. Yaşatılan üzüntü, alınan 'ah' bir cam parçasından daha keskindir.

Ah alan, dönüp dolaşıp üstüne basar. Kime ne yaparsan; iyilikse iyilik, kötülükse kötülük... Bir gün aynısını yaşarsın.

Rabbimin adaleti, ilahi adalet şaşmaz.

İsyan edip umutsuzluğa kapılıp kaderim kötüymüş diyerek mücadele etmemek, isyan etmek, sevgiyle bakmayı unutmak ne kadar yanlış.

Doğmayı gördük batmayı da göreceğiz inancımız, imanımız bize yoldaş olacak nasibe inanarak şükür sahibi olacağız.

Ne güzel söylemiş 'Muhyiddin'i Arabi, İnsanın kalbi insanın yüküdür, ne mutlu yükünü itina ile taşıyana 'Gönül zenginliği en büyük değerdir her kula nasip olmaz... Haramda huzur arayanlara huzurlu yaşamak haram olur.

Yüce Rabbim, hepimiz insanız, doğarken eşit doğduk ama insan olarak aynı olmamız gerekirken aynı olamıyoruz. Çünkü insanlık çok farklı bir duygu; bu herkeste yok. Keşke o duygu hepimizde olsaydı, o zaman yaşamak daha farklı bir anlam kazanırdı. Ama zor şeydir insan olmak. İnsan olmak sevgi ister, şefkat ister, kul hakkından korkmak ister, kendini bilmek, haddini bilmek ister, adalet ister, onurlu olmak ister, merhametli olmayı ister. İster, ister, çok şey ister ama en önemlisi Tanrı’nın kendi vicdanında saklı olduğunu anlamayı ister.

Gerçekten zordur insan olmak; Allah’ın bizlere sorduğu zor bir bilmecedir. İmanlı, inançlı olanların çözeceği bir bilmece. İnsan olmakta herkes eşittir ama insanlıkta değil. İnsanlığımızı hiçbir şeyin değiştirmesine izin vermeyelim. Bu alemden göçüp giderken sorulan yalnızca "Onu nasıl bilirdiniz?" oluyor ve yanımızda insanlığımızı götürüyoruz. Hayırlı Cumalar diliyorum. Kalbimden dökülenler, Sevim Elif Emre.

Tüm Müslüman alemine bereketli ramazanlar dileyerek başlamak istiyorum. Sözlerime çocuklar gibi şen yaşarım ben Ramazan'ı şükretmenin güzelliğini daha iyi anlarım insanlığı daha şeffaf görürüm çünkü ramazan insanın kendisiyle ve nefsiyle mücadelesi kendisini daha büyük bir güce teslimiyetidir..

Kendini yaradanın ellerine tüm benliğinle teslim ettiğin tam anlamıyla bedenin ve ruhun arındığı zamandır.

Şükreden ve inanan her kul ramazanı gerçek anlamda yaşar ve yaşatır.

Peygamberimiz Hz Muhammet S.A.V şöyle buyurmuş; Gökyüzünün kapıları Ramazan ayının ilk gecesi açılır, son gününün gecesine kadar kapanmaz.

Bu mübarek günleri inancımızı imanımızı güçlendirerek yaşamalıyız.

Dilimizde dua, yüreklerimizde Allah aşkı ile yine bir cuma vakti inananlara selam olsun.. iman yüreklerimizde, güzel huy, düzgün ahlak özümüzde varsa makbul.

Bir bilinmeze doğru mu gidiyor insanlık? Hayır.

Sınanıyoruz...

Bir karanlığın içindeyiz güneşte doğmak istemiyor sanki ama biz birbirimize yürekten sarılıp ısınabilirsek daha güçlü oluruz. Sabretmeyi öğrenelim, gözlerimizi kapatalım. Yaradanın ışığını görelim. Ona yürüyelim. Yüreklerimiz o nurla aydınlansın.

Bir bilinmeze doğru mu gidiyor insanlık? Hayır.

Sınanıyoruz..

Bir karanlığın içindeyiz güneşte doğmak istemiyor sanki ama biz birbirimize yürekten sarılıp ısınabilirsek daha güçlü oluruz. Sabretmeyi öğrenelim, gözlerimizi kapatalım. Yaradanın ışığını görelim. Ona yürüyelim. Yüreklerimiz o nurla aydınlansın.

Bize ne oldu? Bunlar başımıza neden geliyor? Doğanın isyanı, intikamı mı? Yaradanın kendisini hatırlatması mı? Nedenleri sorgulayalım.

Peygamberimiz bir duasında "Allah'ım yaradılışımı güzelleştir" der önce iç dünyamıza bakalım; Kalbimiz imana, gönlümüz İslam'a, dilimiz Kurana, kulağımız ezana açık mı? İyi bir insan mıyız ?

Kendimizle kalıp kalbimizle konuşalım ne hissediyoruz? İnançlı bir insanın hissettikleri sonsuzluktan gelir gibidir dilinden hayırlı dualar dökülür kirlenmemiştir.

Rahmet ve bereketiyle Berat Gecemizi idrak ettik. Allah bu mübarek gecede '' Yok mu benden af isteyen, affedeyim, yok mu rızık isteyen rızık vereyim, yok mu bir müsibete uğrayan ona afiyet vereyim'' der. Berat arınmaktır, rahmettir, bağışlanmaktır...

Allah'ım Tövbe kapılarının açıldığı bu gecede tövbe etmenin huzurunu nasip et bizlere.. Hep yarınlarımızı düşünürüz ama yarınımız olmayabilir bu günümüz var bu günümüz için yaşayalım.

Çünkü yarın bir bilmece, yaşadığımız her saniye ise bizlere yaradan dan hediyedir. Alberteinstein, ''Evrende en büyük ziyan sorgulama yeteneğini yitirmiş bir beyindir'' der. Harika bir söz söylemiş üstat.

Bir şeyleri kaybettikten sonra çırpınmak nafiledir. Geldiğin yeri unutmadan şükürle yaşayacaksın. Gözü yükseklerde olanın hiç bir vasfı yoksa yükseklerden düşer ve paramparça olur insanlara olduğundan farklı görünmeye çalışanlar aynada gerçek yüzlerini görür acı çekerler ne demiş Mevlana; "Ya göründüğün gibi ol ya olduğun gibi görün" Aslında dürüst insanlar kendilerini farklı göstermeye çalışmazlar.

Kendileriyle barışıktırlar. Aciz insanlar kendilerini farklı göstermeye çalışırlar.Her insanın karakteri, kişiliği, gelir durumu, eğitimi farklıdır insan ne ise kendini öyle göstermelidir hayal aleminde yaşayanlar kabus görürler ve uyanınca gerçeklerle yüzleşirler. Kendimizi sevelim ve unutmayalım şans yoktur nasip vardır. İyilerle yaşa ki onlardan olasın Kötülerden uzaklaş ki şerlerinden kurtulasın Hz Ali (ra)

Dervişe ibadet nedir diye sormuşlar; oda "İbadet Allah'ın razı olduğu şeyi yapmaktır demiş.. 'Peki ya kulluk nedir?' diye sormuşlar, oda 'Allah'ın yaptığı şeye razı olmaktır' diye cevap vermiş. Kulluk görevimizi Allah için yaparsak zorlarımız kolaylaşır, açtığımız avuçlarımızda kirlenmemiş duygularımız, imanımız, bencillikten arınmış dualarımız olsun..

Düşünüyorum da ahiret gününü unutup gerçeklere yüz çevirenler en büyük gücün yaradanda olduğunu düşünmeyenler vicdanlarını, insanlıklarını, körleştirip yaşanan bunca felakete, acımasızlığa gözlerini kapatıp sessiz kalanlar ilahi adaletle yüzleşecektir.. Peygamberimiz derki; Kişinin boş işlerle uğraşmaması onun iyi bir Müslüman olduğunun alametlerindendir.

Bende diyorum ki, başardım deme, Allah beni muvaffak kıldı de, doğru yaptım deme, Allah bana doğruyu gösterdi de, kendim elde ettim deme Allah nasib etti de. Unutmamamız gereken gerçek bedenimizle değil ruhumuzla insanız. Ne güzel demiş Mevlana; Kendine bak kendine, özüne sözüne benliğine ilgilenme kimseyle. Kim ne yemiş, ne giymiş bundan sana ne. Sen kendini besle bilgiyle, sevgiyle, şefkatle. Ancak o zaman ulaşırsın insan olmanın erdemine..

Hz. Muhammet SAV Bizlerde yaradana şükrederek güne başlayalım verdiğine vermediğine razı olalım yılmadan yorulmadan

Elif gibi dik durarak imana, inanca, duaya inanarak hak yolunda yürüyenlerden olalım..

Hayatta her istediğimiz olmayabilir ama biz mücadele etmeyi bırakmayalım kaybetmekte kazanmak kadar önemlidir tecrübe olur daha güçlü olmaya hazırlar..

Sabrın sonu aydınlık ve huzurludur geçmişimiz için Estağfirullah bu günümüz için elhamdülillah yarınlarımız için inşallah diyerek şükretmek ne güzel yüce Rabbim biz kullarının dua etmesine izin verdiyse mutlaka kabulünüde murad etmiştir insanca yaşayalım merhametli olalım insanlara dürüst davranalım kimsede kusur aramayalım hasetten bu fesattan uzak duralım ve her zaman dua edelim Rabbimize yakın olalım ki oda bizleri korusun sakınsın iyi düşünen iyilik bulur gönlünüzden geçenler ömrünüze uğrasın diyorum Allah'ın rahmeti bereketi üzerinize olsun

Güne Allah'ın adıyla başlamak bizlere inananlara gönül ferahlığı iç huzuru verir.

Dertliysek, çaresizsek, haksızlığa uğradıysak, içimizi karamsarlık kapladıysa huzurlu değilsek sığınacağımız tek yer yaradanın yüce adaletidir.. Ne diyor Kuran'ı Kerim'de "Kalpler ancak Allah'ın adını zikretmekle huzur bulur" duanızda inancınızda samimiyet varsa Allah yardımcınız olur.

Çünkü o bilir görür yeter ki dilinizden dua kalbinizden yaradanın aşkı eksilmesin.