Pamuk

Eşsiz bir bitkidir. Başlangıçta narin cılız bir fidedir, her şeye boyun eğecek sanırsınız içinizde şefkat uyandırır, sonra gitgide hayata daha sıkı tutunur. Suya açlığı artar yaprakları sertleşir başı dikleşir incisini korumak isteyen bir istiridye gibi zırhlara bürünür. Sonra bi gün kıskançlıkla sakladığı şeyi cömertçe sergiler kozası açılı verilir ve siz o bembeyaz ışığı o saflığı yumuşaklığı görürsünüz hayran kalırsınız.

Aynı kadınlar gibi değil mi? .Sesleri duyar gibiyim

… “aaa ne o öyle

.. “ aa evet aynen öyle

…“ evet evet öyle beyaz ışık saçarız, ışıklarımızı söndürürler ve ya ışığımıza ışık katarlar”

Diye bir sürü değişik zihinlerden geçenler.

Yazarken bir taraftan özleştirdim kendimi pamukla aynısının tıpkısı KADIN. Boyun eğecek sanırsınız

Eğer mi sizce?

-Duruma göre değişir genel de çok eğmezler, görüne bilirler J

Sonra git gitgide karşı cins ve eş dost arkadaş sımsıkı tutunur. Sevgiye açlığı artar çoğaldıkça, başı dikleşir bir özgüven gelir gelen sevgiler den kontrollü faydalana bilmek için zırhlarına bürünür.

• Ki bu herkes için geçerli cinsiyet fark etmez J

Sonra bir gün zaman geçer her şey içine siner zırhlar iner sakladığı tüm güzellikleri cömertçe sergiler kozasını açar güveniyordur artık. Siz o bembeyaz ışığı, o saflığı yumuşaklığı görürsünüz hayran kalırsınız. Seversiniz, âşık olursunuz, dost olursunuz, arkadaş olursunuz.

• İşte biz insan nesli için asıl mevzu ondan sonra başlar cinsiyet gözetmeden nelerle karşılaşacağımızı bilmeden teslim olursunuz. Bu en canınız olandan en dış kapı mandalına kadar uzanır. Bazıları da kendilerinin çok önemserler; işte o tarz insanlara (dış kapı mandalları olabilir bunlar renkli )

Beyaz ışık ağır gelir, belki deler geçer, belki şeffaflaştırır içini dışını görürsün. Göründüğünü hissettikçe hırçınlaşır, bir şekilde oda kendi kozasına dönmek ister çırılçıplak hisseder kendini. Korunmak, sığınmak ister. Beklide dış kapının mandallarının da sevgi anlayışı odur bilemezsin ki nasıl öğrendiklerini. Sevgiyi nasıl öğrendilerse öyle gösterirler. Işık farklı yansıdı onlara yâda farklı gördüler ışığı dediğim gibi ağır gelmiş taşıyamaya bilirler.

İnsan dedin mi hele de içine sevgi ekledin mi ucu çok açık bir mevzu yaz yaz, konuş konuş bitmez. Kozası açık tüm insanlarla karşılaşmanız dileğiyle, diğer insanları da yaradan dan ötürü sevdik mi çizgiyi de belirledik mi kozada kalmaz kimse. Hadi çıkın sevin; vakit gelip dönüş bileti olmadan giderken arkamız da sevdiklerimiz, sevenlerimiz, iyilikler bırakalım herkes aynı dilden konuşsun gidenlerin arkasından ışığı doğru yansıtalım. Giderken bir şey götürmüyoruz diye biliyorum. He toprağa girdikten sonra Münker ve Nekir geldiğin de bir şey getiriyorlar mı .Orada işler nasıl inanın bilmiyorum J O yüzden bırakın sevin her şeyi herkesi yüreğiniz de sevgi eksik olmasın EY İNSANLIK….

Sevgiyle