Nöbetçi Eczaneler
Değerli dostlar bu haftaki yazımda da yine meslektaşlarımın sorunları ile ilgili bir yazı yazmak istiyorum.
Günümüzdeki en büyük sorunlardan bir tanesi mesleki deformasyon, yani kimsenin mesleğini mutlu bir şekilde icra edememesi üzerine olacak.
Mesleki deformasyon kamu ve özel farketmeksizin bütün mesleklerde yaygın bir şekilde görülüyor. Son yüzyılın büyük bir sorunu olmakla birlikte son bir kaç yılın en en büyük sorunu olarak kabul etmemiz gerekiyor.
Öğretmen,polis,asker, bankacı, mühendis,mimar,imam, katip,hatip kimse işinden memnun değil.
Bunun yanında özel sektörde çalışan hiç kimse ama hiç kimse işinden memnun değil.
Daha derine inecek olsak koca koca profesör, hakim, savcı, Avukat, doktor, müdür, başkan hatta ve hatta valiler bile belki şikayetçi onlarda memnun değil.
İş aşkı yok, meslek aşkı yok işini severek yapıyorum diyen herkes ama ve fakat demeden cümle kurmuyor.
Kendinize şöyle bir soru sorun çevrenizdeki insanlar işlerinden memnun mu?
Sonra bir soru daha sorun hizmet aldığınız insanlar işlerini yaparken memnun görünüyor mu?
Kurumsal firmalarda memnuniyet anketi yapılır ve beş soru sorulur. Sonunada düşüncenizi belirtiniz yazılır.
O bölüme herkes şikayetini yazar ama çalışanlarınız mutlu değil onları mutlu ediniz diye kimse yazmaz.
Oysa ki mutlu çalışan mutlu eder hizmet alanlarını, mutsuz insan kimseyi mutlu edemez değilmi.
Profesyonellik olmayan hiç bir iş başarı bulamaz.
Gelelim Sağlık çalışanlarının mutsuzluk sebeplerine.
Aslında bu konularda yazılar yazarken dikkatli davranıyorum.
Olur olmaz herşeyi yazmak istemiyorum.
Hem devletimizi hem kurumlarımızı hemde yöneticilerimizi zorda bırakmak istemiyorum.
Bazı şeylerin masa başında konuşulup çözülmesi daha güzel ve etik olur düşüncesindeyim.
Sağlık Çalışanlarının güncel sorun ve talepleri üzerine bütün yöneticilerimiz ile görüşüyoruz ve görüşmeye de devam edeceğiz.
Sonuçta büyük bir emek var sağlık hizmetleri konusunda.
Fakat bir gerçek var ki sağlık hizmeti sunanlar da sağlık hizmeti alanlarda memnuniyetsiz oldukları gerçeğini hepimizin kabul etmesi gerekiyor.
Yoksa yapmacık bir kaç cümle ile günü kapatır yarına büyük bir problem bırakırız.
Son yıllarda ülkemizde devasa kamu Sağlık kuruluşları yapıldı. İçerileri koca koca teknolojik cihazlar ile donatıldı.
Lüks, konforlu ortamlar oluşturulmaya çalışıldı. Hizmet alanda verende mutlu olsun istendi.
Peki…
Peki sonuç.
Sonuç şu ki ne hizmet alanlar memnun nede hizmet verenler.
Neden mi?
Çok sebebi var. Yaz yaz bitmez. Ama temel bir kaç sorun var.
Sorunlar sistemsel ve yönetimsel…
– Liyakatsiz yönetimler.
– Mobigler.
– Öngörülemeyen personel dağılımları
– Torpilini bulan ofis işi yapması
– Kayırmacılık ile kolay bölüm görevlendirilmeleri
– Özlük haklarının düzeltilmemesi.
– Sendikaların sürece dahil olması.
– Sendika yöneticilerinin idari yöneticilik yapması.
– Bölüm sorumlularının çalışma arkadaşlarını korumaması
– Genç yeni çalışanların sorumluluk almaması.
– Yasal mevzuat ve görev tanımlarındaki eksiklikler.
– Asli görev karmaşası.
– Ücret adaletsizliği.
– Aldığın ücretin emekliliğe yansımaması
– Değersizlik hissi ve saygı görmeme
Bunun gibi onlarca konu yazabiliriz.
Aslında çok kolay düzeltilebilir bir kaç ana başlık ile bu sorunların çözülmesi çokta zor değil.
Ama maalesef ki bu konuları çözmek için kimse elini taşın altına koymak istemiyor.
Uzun zamandır faaliyet sürdürdüğümüz Dernek ve Sivil Toplum Kuruluşlarımıza bile bu konuda ki düşünceniz nedir diye sorulmuyor.
Evet doğru soruluyor ama kime kurum yöneticilerine, onlarda sorun yokmuş gibi gösteriyor adeta birifing veriyor. Sorun yok diye. Çünkü koltukları kıymetli.
Oysa ki yapılması gereken tek yönlü değil çok yönlü çalışanların dahil olduğu ortak platform oluşturmak.
Sorun çok çözmek istiyorsak ama sorun yok görmek istemiyorsak.
Ötelemek kültürü hepimizi çok yoruyor. Eninde sonunda karşımıza çıkıyor.
Oysa ki sorun başta çözülmesi gerekiyor düşüncesi ile herkese ortak payda buluşmak dileklerimi iletiyorum.
Ülkemiz için emek üreten herkes sevgi ve selamlarımı gönderiyorum
YORUMLAR