Nöbetçi Eczaneler
Yapısöküm (Fransızca orijinal adıyla “déconstruction”), 20. yüzyılın sonlarına doğru ortaya çıkan ve özellikle felsefe, edebiyat eleştirisi ve dilbilimde uygulanan bir eleştirel yaklaşım ya da yöntemdir. Yapısöküm, Jacques Derrida tarafından tanımlanmış olup, metinlerin, kavramların ve dilin yapılarını “sökmek” amacıyla kullanılır.
Yapısökümün temel prensipleri şunlardır:
Dilin Belirsizliği: Derrida, dilin kesin ve sabit anlamlar taşımadığına inanır. Bu nedenle, bir metni ya da kavramı anlamak için, kavramın ya da metnin tarih içerisinde nasıl oluşturulduğuna ve kullanıldığına bakmak gerekir.
İkili Karşıtlıkların Eleştirisi: Yapısöküm, Batı düşüncesinde yaygın olan ikili karşıtlıkları (örn. iyi/kötü, doğru/yanlış, erkek/kadın) sorgular. Bu ikili kavramların birinin diğerine üstün olduğu varsayımını reddeder.
Merkezsizlik: Derrida’ya göre, metinlerde ya da kavramlarda bir “merkez” yoktur. Yani, bir metni ya da kavramı anlamak için tek bir doğru yaklaşım veya perspektif yoktur.
Metnin “Traces” (İzler) Kavramı: Bir metin ya da kavramın anlamını belirleyen şey, sadece metinde ya da kavramda yazılı olanlar değil, aynı zamanda metinde ya da kavramda yer almayan “izler”dir.