Ara tatil: Çocuklarımız dinlenirken, biz de durup düşünelim…

Birçok aile için bu dönem “derslerden uzak kalınan” bir ara gibi görünür. Oysa tatil, öğrenmenin durduğu değil, şekil değiştirdiği bir süreçtir. Çocuklar oyunla, sohbetle, gezilerle, birlikte geçirilen anlarla da öğrenirler. Onların gelişiminde her anın bir karşılığı vardır — yeter ki biz farkında olalım.

Ara tatil, çocukların yalnızca bedenlerini değil, zihinlerini ve duygularını da dinlendirme fırsatıdır. Günler boyunca erken kalkmalar, ödevler, değerlendirmeler… Tüm bunların ardından çocukların biraz nefes alması gerekir. Ancak bu süreç, tamamen “boş bırakmak” anlamına da gelmez. Önemli olan; dengeyi bulabilmek.

Birlikte kahvaltı etmek, film izlemek, bir müze gezisine çıkmak, doğada yürümek ya da sadece sohbet etmek… Basit gibi görünen bu anlar, çocukların en güçlü bağlarını oluşturur. Onlar için pahalı oyuncaklardan çok, yanlarında duran bir anne-babanın zamanı daha kıymetlidir.

Ekranların başında geçirilen saatler yerine, gerçek hikâyelerin içinde yer almak; onların hayal gücünü, merakını, empati duygusunu besler. Ve belki de en önemlisi, “benimle ilgileniliyor” hissini güçlendirir. Çünkü sevildiğini hisseden bir çocuk, öğrenmeye de yaşamaya da hevesle sarılır.

Ara tatil aynı zamanda biz büyükler için de bir durma çağrısıdır. “Koşarken” kaçırdıklarımızı fark etme, çocuklarımızın gözlerinin içine gerçekten bakma zamanı… Belki de onlara soracağımız en anlamlı soru bu tatilde şu olmalı:

“Bugün seni en çok ne mutlu etti?”

Tatilin sonunda sınav sonuçları değil, yaşanmışlıklar konuşulsun. Çünkü çocukluk, bir yarış değil; keşfetmenin, hissetmenin ve sevmenin en saf hâlidir.

Öyleyse, bu ara tatilde biraz yavaşlayalım.
Dinlenelim, yenilenelim, güçlenelim.
Hem onlar için… hem kendimiz için.

Mürüvvet Çelik

Evrensel Matematik Köyü İlkokul Müdürü